24 Kasım 2009 Salı

niki ye yanıtım

merhaba niki

aklın ben de kalmasın ben burada çok rahatım; huzurluyum...

bizimkilere alışmam hiç zor olmadı

derya yı ve ahmeti sabahları işe gönderiyorum; mutfağın camından bakarak; onlar bana el sallıyor ben de kulaklarımı oynatıyorum....akşamları da ahmetle almaya gidiyoruz derya yı gözlerim hep yollarda ; baktım servisten inmiş geliyor geliyor; koşa koşa yanına gidip üzerine atlıyorum..artık aklıma ne numara gelirse onu gösteriyroum; yere yatmalar; etrafında hızlı hızlı koşmalar.... yeni ailemle alışmam zor olmadı....sanki doğduğumdan beri onlarlayım:))))


diğer hayvanlarla aram süper...kedileri kovalıyorum evet... geçen yan bahçeye oradan da yola kadar kovaladım bir kediyi hev hev hev diye; cici ile sarmaş dolaşız hep... benim uzanamadığım tüylerimi kaşıyor....


evdekiler ne yemeğimi ne gezmemi ne de veterinerimi bırak unutmayı saatini bile atlamıyorlar. senin için rahat olsun; bu nedenle yemek saklamama ya da yaramazlık yapmama gerek duymuyorum zaten; geceleri hemen yanıbaşlarında kendi yatağıma yatıyorum....

amaaaa geçen hafta kemirmek için koladan çıkan beyaz bir fokun baştan göz ve ağızını sonrada diğer tüm parçalarını yok ettiğim doğrudur:))))


terkilkleri de hafta sonları sabahtan oynamak için alıyorum; bol salya ile geri bırakıyorumhev hev hev

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder